woensdag 24 november 2010

Kerst en kitsch


Kitschmis is al volop aan de gang. We kunnen er ons aan ergeren of er om lachen.
Maar dan lachen we ook met de mensen die,om een of andere reden, hun band met de natuur zijn verloren.
Leuker is het om achter al deze door commerce toch wat bevorderde onzin de ware betekenis en herkomst te bespeuren.
We moeten wel heel ver teruggaan. De meeste symbolen linken al naar de lichtfeesten bij de heidenen. De kransen, de kerststronk, het kerstbrood, de kerstboom en zelfs de hele sintenfamilie vinden daar hun oorsprong.
Dat al die symbolen, ook al zijn ze door de moderne tijd wat toegetakeld, het eeuwenlang hebben overleefd betekent toch dat ze meer doen dan wat gezelligheid brengen.
Het is een hele kunst om zelf helemaal mee te gaan in dit natuurlijk gebeuren.
Als het ons lukt zullen we met meer mededogen kijken naar de flikkerende roep van mensen die verdwaald zijn. We hoeven ze niet te redden. Als ze het licht in onze ogen kunnen zien vinden ze, als ze dat zelf willen, hun eigen weg wel terug.
Ik wens jullie allemaal een liefdevolle kersttijd.

vrijdag 22 oktober 2010

die goede Sint

Sint kwam me opzoeken. Hij zit met zijn handen in zijn haar.Hij weet het niet meer.
Wat moet hij doen om deze uit de hand gelopen traditie nog te redden?
De tijd dat hij over de daken kon draven op zijn schimmel en daar in de grote schoorstenen speelgoed en snoep kon droppen is helaas ook voor hem alleen nog nostalgie.
Hij heeft zelfs hulp nodig om de brieven van de kinderen te lezen.
Van wat ze vragen heeft hij soms nog nooit gehoord.
Ook komen er steeds meer valse sinten. Die brengen het hoofd van de kinderen op hol nog voor ze zelf het onderscheid kunnen maken tussen echt of vals, tussen goed en kwaad.
Ja, hij is een depressie nabij de brave man.
Jammer genoeg heb ik zelf maar weinig invloed op deze wereld.
Toch beloofde ik hem wat te helpen.
Blijf proberen zei ik.
Kinderen hebben schijnbaar al alles maar zijn soms nog het gelukkigst met eenvoudige en duurzame dingen. Gewoon iets leuk en nuttig.
Ik deed hem een paar suggesties: leuke pantoffeltjes, een pop met kleertjes,een blokkendoos die je elk moment kan aanvullen,een mooi boek enz...
Ik gaf hem ook nog wat adressen waar hij dat allemaal kan vinden.
Hopelijk vragen de kinderen dit jaar wat de oude man zelf graag wil geven en komt hij er weer helemaal bovenop.

woensdag 13 oktober 2010

Hout





De week van het bos. Ja, ja een ganse week. Dat wil wat zeggen...
Toch ook leuk om er positief wat mee te spelen.
Ik tekende al mijn boom in het virtuele bos www.red-een-woud.be
Vond hun link in Seizoenen van Velt.
Titel: Koop hout en red een woud.
Dat proberen Marijke en ik hier zondag te promoten.
Nog een link die hierbij past is zeker: www.ecobos.be
En dat je met de meest eenvoudige dingen het meest kan fantaseren daarvoor moet je maar eens op google naarKapla zoeken. Oneindig inspirerend.Veel plezier.

vrijdag 24 september 2010

Dag van de klant




Ik ben er niet zo voor: dag van de klant, dag van de goede dag, dag van de aarde...
Het wil vooral zeggen dat er iets aan de hand is als iets een dag krijgt.
Het bos, bio en fairtrade krijgen zelfs een week.
Zou dat allemaal niet een gans jaar moeten duren?
Maar goed, ik ben er niet voor, maar ik ben er ook niet tegen.
Morgen is het de dag van de klant.
Nee, ik heb geen rozen en pralines besteld bij de plaatselijke middenstand.
Hier komen enkel blije bloemen en fairtrade chocolade over de vloer.
En het is zeker niet om tegendraads te doen. Het is gewoon pure overtuiging.
Dus morgen iedereen, zoals altijd, welkom.
Er zijn bloemen in overvloed en voor wie tijd heeft maak ik graag een potje thee.

zondag 5 september 2010

Samenwerking



Moesten de politici eens wat meer in hun tuin werken...
Zelfs met mijn kippen lukt het om een win win overeenkomst te maken.
Ik hark de grond wat losser voor hen en zij bewerken hem verder.
Zij pikken lekkere beetjes en ik heb minder werk.
Pas op !!! goede afspraken zijn nodig...
Daar waar ik stokjes zet moeten ze afblijven.
Daar waar ik graantjes gooi mogen ze onbeperkt rondscharrelen.

mijn zondaagse kleren.




Als je wat ouder wordt kan je meespreken van de veranderde tijden.
Vroeger deed je op zondag je properste en nieuwste kleren aan om met of tegen je zin eerst naar de kerk te gaan en daarna naar familie.
Dat is lang geleden. Nu ik in september niet terug naar school moet geniet ik van ieder straaltje zon om in de tuin te werken. Dus vandaag zondag geen kerk en familie maar lekker buiten ravotten.
Het najaar is mijn seizoen. Uit mijn kast haal ik dan kleren die ik altijd wel leuk vond maar die door vlekken of sleet niet meer onder de mensen kunnen komen. Super ongeremd voel ik me daarin,
op mijn best, dus echt op mijn zondags. Zelfs de tuin gaat er van stralen.

zaterdag 7 augustus 2010

37 jaar later

Jammer genoeg zie je aan mij al meer sleet dan aan het kleedje.
Ik was er dolblij mee toen ik het 37 jaar geleden cadeau kreeg.
Het herinnerde mij aan de bollekleedjes die mijn moeder voor ons maakte.
Ik geloof zelfs dat het nog een generatie mee kan.
Dat zal voor mij misschien wat veel zijn.



vrijdag 9 juli 2010

Ella bij Bes




Weelde


Ondanks de droogte en het gescharrel van de kippen toch een mooi vers perkje met frisse blije bloemen.

woensdag 14 april 2010

liefdevolle humor


Een grapje kan deugd doen en lachen is gezond.
Je moet er wel de goede reden voor hebben.
Ik hou niet echt van moppen tappen.
Maar met een komische situatie kun je me wel altijd aan het schateren krijgen.
Glimlachen vind ik nog het leukst van al.
Bijzonder leuk is het ook om samen met kinderen van dat gezond plezier te beleven.
Zo vertel ik het liefst van al de verhalen van Kikker en Pad.
Ze zijn doordrongen van liefdevolle humor.
De vriendschap tussen die twee is zo mooi dat ze het liefste in jezelf naar boven brengen.

dinsdag 13 april 2010

tegengif






Dat kinderen heel wat lelijkheid over zich heen krijgen en dikwijls misbruikt worden ter ere van de commerce dat weten we al lang. Ook al beschermen we ze zoveel we kunnen, ongewild komen ze er toch mee in aanraking.
Dat is misschien zelfs niet zo erg als we maar genoeg tegenwaarde aanbieden.
Er zijn in deze tijd ook heel veel mooie dingen voor hen. En het is leuk om die voor hen op te sporen.
Als juf werkte ik ieder jaar met mijn kleuters rond kunst. Was me dat een succes. Ieder jaar opnieuw. Geen enkel kind bleef onberoerd.
Met Pluis zet ik deze tocht verder en verzamel een mooi aanbod.
Wie zelf met de kinderen aan de slag wil kan hier gratis tips en inspiratie komen opdoen.
Wie zelf eens mee wil doen met een creatief atelier laat het maar weten dan bezorgen we iedere keer een uitnodiging.

dinsdag 2 februari 2010

Poezelige zaligheid




Dat mensen milderen met ouder worden is algemeen geweten.
Maar van mijn kat had ik dat niet verwacht.
Ze is altijd wel dol geweest op biokatoen maar voor muizen was ze tot voor kort een "uit de weg te gaan" gevaar.
En zie ze hier nu liggen samen met een biokatoenen muis op de verwarming.
Totaal uitgeteld.
Misschien een nieuw product voor de winkel: zachte muisjes voor katten op pensioen.