Sint kwam me opzoeken. Hij zit met zijn handen in zijn haar.Hij weet het niet meer.
Wat moet hij doen om deze uit de hand gelopen traditie nog te redden?
De tijd dat hij over de daken kon draven op zijn schimmel en daar in de grote schoorstenen speelgoed en snoep kon droppen is helaas ook voor hem alleen nog nostalgie.
Hij heeft zelfs hulp nodig om de brieven van de kinderen te lezen.
Van wat ze vragen heeft hij soms nog nooit gehoord.
Ook komen er steeds meer valse sinten. Die brengen het hoofd van de kinderen op hol nog voor ze zelf het onderscheid kunnen maken tussen echt of vals, tussen goed en kwaad.
Ja, hij is een depressie nabij de brave man.
Jammer genoeg heb ik zelf maar weinig invloed op deze wereld.
Toch beloofde ik hem wat te helpen.
Blijf proberen zei ik.
Kinderen hebben schijnbaar al alles maar zijn soms nog het gelukkigst met eenvoudige en duurzame dingen. Gewoon iets leuk en nuttig.
Ik deed hem een paar suggesties: leuke pantoffeltjes, een pop met kleertjes,een blokkendoos die je elk moment kan aanvullen,een mooi boek enz...
Ik gaf hem ook nog wat adressen waar hij dat allemaal kan vinden.
Hopelijk vragen de kinderen dit jaar wat de oude man zelf graag wil geven en komt hij er weer helemaal bovenop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Als ik de opa van Mauro mag geloven, heeft de sint daarbovenop zelfs nog geldzorgen ook. Opa (die Mauro en Ubi niet veel ziet) had Mauro en Ubi een centje in de handen gestopt deze week met de mededeling: "Zeg maar aan de sint dat hij er iets leuks mee koopt". Dus nu is oudste zoon helemaal in de war over hoe hij dat geld aan de sint kan geven.
BeantwoordenVerwijderenHet is nog een geluk dat kinderen van 4 nog zo een rijke fantasie hebben. En ik denk dat de kindjes hier ook iets zullen vragen wat al in jouw lijstje voorkomt ;-)
bij streuvels was het feitelijk klaas ipv sint maarten (dat is eigen aan ingooigem) maar:
BeantwoordenVerwijderenop een avond is sinter-klaas in hoogst eigen persoon, zonder kloppen of bellen, binnengekomen, om de vragenlijsten af te halen.Hijwas zeer groot van gestalte, boven zijn gewaad van witte kant droeg hij een langen mantel in manekleur, had een gouden mijter op, een langen witten baard, schoenen met goeden sterren, en droeg een staf en een boek in de hand. Prutske schrikte nog schreeuwde; alsof het zo hoorde en zij "t verwachtend was, viel zij eenvoudig op de knieën, stak de gevouwen handjes naar den Heilige uit en vroeg den zegen. Zij zag enkel een beetje bleek en haar stemmetje was niet heel vast. Sinterklaas zocht Prutskes naam in zijn boek op, stelde haar menigvuldige vragen aangaande de Fieten en de gedragingen van Beer, Finet, Puck en Piete, onderzocht goedwillig de vragenlijst en borg ze in het boek, tegenover de bladzijde waar Prutskes naam in voorkwam. Hij gaf den zegen in 't Latijn, en strooide in het heengaan hele handsvollen bakkersnoten, peperbollen, koeken en broodjes dat 't spatte tegen de zoldering. Heel die nijd had Puck van onder tafel, in groten angst, hetspkatakel liggen aanstaren, in twijfel of hij die vreemde verschijning moest aanblaffen ofwel vriendelijk komen groeten? Voor Prutske begon de alteratie eerst toen Sinter klaas verdwenen was: een helen tijd bleef zij sprakeloos in gedachten en daarna begon het opsommen der bijzonderheden aan Sinterkallas zijn kleding, waar intussen alles, in Prutskes verbeelding, tot goud en zilver en diamant gesublimeerd was.'t Meest verwondering wekte "t dat Sinerklaas, in den stortregen van buiten gekomen, zijn kleren volkomen droog waren en zijn voeten zelfs geen natte prentsels op den vloer achterlieten.
Den vooravond van den grotn dag zweeft er een waas van plechtigheid over den wereld: wolken, bomen, alles in 't rond heft een toverachtig uitzicht. Nu mag Prutske eindelijk aan de gegeerde bezigheid beginnen van het vermaarde paander-zetten.
Maar dat zal ik u morgen verder vertellen!!!
Den vooravond van den groten dag zweeft er een waas van plechtigheid over de wereld: wolken, bomen, alles in 't rond heeft een toverachtig uitzicht.Nu mag Prutske eindelijk aan de gegeeerde bezigheid beginnen van het vermaarde paander-zetten Met zorg kiest zij de schoonste, rode wortelen, de ronde, witte rapen, wast en reinigt ze, droogt ze af en legt ze met een bundeltje hooi, een kantje brood, in haar mand, als een "welkom" voor Sinter-Klaas en zijn ezeltje. Dien avond dringt Prutske zelf aan om heel vroeg naar bed op te trekken, alhoewel zij niets minder dan slaaplust gevoelt, maar zij is overdaan, ontroerd door het mysterieuse dat door heel het huis waareert, en nadat zij van Moeder de stellige verzekering meekreeg: morgen heel vroeg gewekt te worden, en Puck en Piete niet binnen te laten, stopt Prutske zich diep in de dekens en laat alles wat er verder gebeuren moet, aan de schikkingen van den Heer over Van 't geen er in den nacht voorvalt, weet Prutske zich geen rekenschap te geven, zij waakt, zij droomt en het warrelt alles tot een kluwen samen, waarbij elk begrip vantijd en werkelijkheid verloren gaat. Prutske hoort elk uur van den nacht de klok slaan in de keuken, deze in de voorplaats en deze in de grote kamer, zonder dat het haar gelukt de gejaagde zinnen te beteugelen om de slagen te tellen en na te gaan hoever de tijd gevorderd is; daar tussen in zijn het de gapende einden stilte, met n en dan, een kreveling van ongewone geruchten, waarvan Prutske de oorzaak ov reden niet raden kan of te verklaren weet, en zij huivert bij de gedachte alleen aan wat er nu, op deze eigenste stonde, in de keuken, onder schouw aan "t roeren, aan 't poeren en aan 't gebeuren is!
BeantwoordenVerwijderen...
Om vijf uur van den morgen, in 't pikdonker, als Moeder met een brandende kaars de ronde doet, vindt zij Prutske, met ogen lijk sterren, wakker in haar piephol, angstig te wachten om ter vernemen of 't nu nog geen tijd is?
....