de overgang

Het weer maakt het wat gemakkelijker om mijn geliefde tuin los te laten. Al mis ik het knippen van boeketjes, het plukken ven kruiden voor de thee, de frisse blaadjes voor bij de sla en het toevertrouwen van zaad aan de aarde.  Het in overvloed kunnen delen is voorbij. Maar ondertussen groeien er in vele tuinen plantjes afkomstig uit de Vrankrijkstraat en zullen er ook nog veel bij komen uit het zaad dat ik vorige zomer met veel zorg verzamelde en uitdeelde. Dat is een leuk gevoel.
En omdat ik nog nooit bij de pakken bleef zitten heb ik hier op dat kleine koertje en zelfs op het dak al gedaan wat ik kon. Gisteren hebben we al voor de tweede keer wat sla  en zelfs al warmoes van eigen kweek gegeten.
De aardbeien staan in volle bloei en ook de kruiden nemen in volume toe.
En al is het nog wachten op de aannemers en de keuken ik vind het hier best wel naar mijn zin.
Iedere dag wordt het oude wat ingeruild voor het nieuwe en dat nieuwe was toch wat ik had gewild.
Hierbij al eens een beeld van mijn toekomstige en ook mij voorlopige keuken.